cześć Wam.

potrzebuję rozmowy. potrzebuję czuć się ważna. 

ostatnio wciąż słyszę tylko, że jestem wariatką, że chyba mam za dużo w dupie i tylko wybrzydzam.

moje życie opiera sie na wstawaniu, wyjściu do szkoły, powrocie do domu, leżeniu przez resztę dnia w łóżku ze zgaszonym światłem i rozmyślaniu nad tym, jak bardzo można być wrogo nastawionym do wszystkich ludzi.

otóż:

cześć Wam, jestem Amelia* i nienawidzę świata tak bardzo, jak mało kto, może tylko Wy rozumiecie mój stan

cierpię na depresję, wahania nastrojów i borderline.

od lutego walczę ze zrzucaniem kilogramów. ważyłam 67.

teraz, po kilku udanych dietach, kilkunastu opakowaniach senesu i częstym spędzaniu wieczorów klecząc przed kiblem ważę około 57, może 56. około, bo jak na złość zepsuła mi się waga.
mam 177 cm wzrostu. wymiary:
talia- 64

biodra- 87

biust- 82

udo- 48

postanawiam 1000 każdego dnia, co sądzicie :) ?

bilans z dziś 

śniadanie:
kawa, kanapka z szynką, 7 wafli x20 kcal i mandarynka. - około 400 ( od zawsze mam tendencję do zawyżania, żeby czasem nie zjeść za dużo )

obiad:

edit

zaczynam tutaj, ponieważ od marca nałogowo przeglądam fotoblogi wielu z Was i wiem, że znajdę tu wsparcie, że wy nie zostawicie mnie samej i znów będę miała siłę i ochotę, by walczyć i żyć.

więc witam <3

*chyba zawsze chciałam mieć tak na imię

http://www.youtube.com/watch?v=6pXeJo7_fAA