Czy ten rok nie miałbyć idealny? Tak bardzo nie chciałam konfrontacji z tymi wszystkimi problemami. 

''Widziałem dziś Twój głos", nie czuję się za nic odpowiedzialna, nie poniose odpowiedzialności. 

Nie chciałabym żyć tak jak dziś, nie chciałabym żeby ktoś mnie przytulił a co gorsze rozumiał. Mam odraazę do wszystkiego co by mogło sprawić bym poczuła się lepiej. Ktoś twierdzi, że jestem inteligenta i wyjatkowa, inni że jestem nietypowa a coraz częściej, że zarażam sobą. Nie wiem czy można to uznac za komplement. 

Dobrze, że znikłeś z mojego życia, jednym kliknięciem mogłeś skasować z tych ''wyjątkowych przyjaciół'' na portalu społcznosciowym, chociaż popierałam kwestie moich żalów tutaj, to teraz wiem po co tak na prawdę jestem. Nikogo tu nikt nie będzie trzymał wiecznie. Ludzie odchodzą , przychodzą, umierają. 

Cisza. 

Wszystko idealnie, nowe chwile z nowymi, lepszymi ludźmi. Weekendowe urodziny na duży plus. Niedziela udana z mamą, tylko marzyć o większych ilościach takich dni. U nikogo  nie było smutku i żalu. Mogłoby tak pozostać na dłużej, ale po co się oszukiwac-skoro tak szybko wszystko wróciło, jak szybko dało się zapomnieć. 

Nie obchodzi mnie nic już. To nie jest łatwe. 

Cisza. 

Czekam chyba już tylko na kolejne Święta, kolejne wolne dni, na Sylwestra, plany się zmieniły. 

Coś się zmieniło. Ktoś mnie skreślił a ktoś właśnie zapisał. W mojej głowie jesteś nowy, jeszcze nierozpakowany, chyba czujesz się jak we własnym domu. 

Sprawiasz, że ona cierpi. Nie zasługujesz na nią, ona dała mi nieskończoną radość. 

Przyjaźń jest najwspanialsza, jeżeli masz dla kogo być szczęśliwym, być dla kogoś ważnym, być tym rękawem do którego się płacze. 

Cisza.