13

:(
Zanim zaczniecie czytać-włączcie.

http://www.youtube.com/watch?v=x1AAS-kkANA

Przez pewien czas wyglądam przez okno. Chciałabym je znowu otworzyć, ale nie mam pewności, czy można to zrobić przy tak
ogromnych prędkościach. Myślę o ludziach, którzy w swoich domach przygotowują się do snu. [...] Co robią mama i Prim? Czy mama jakoś się trzyma, żeby Prim miała w niej oparcie? 

Na myśl o domu uświadomiłam sobie boleśnie, jak bardzo jestem samotna. Ten dzień trwał bez końca. Czy naprawdę dziś rano z Gale'em zajadałam się jarzynami? Wydaje się, ze od tamtej chwili przeminęło całe życie. To tak długi sen, że zmienił się w koszmar. [...]
Jeśli mam płakać, to właśnie teraz. Płacz jednak nie nadchodzi, jestem zbyt zmęczona i otępiała by uronić choć jedną łzę. Pragnę tylko jednego-znaleźć się gdzie indziej. Spokojnie pozwalam, aby pociąg ukołysał mnie do snu.
[...]
Stoimy w milczeniu, gdy pociąg pędzi przed siebie. Tunel wydaje się bezkresny, a ja myślę o niezliczonych tonach skał, które dzielą mnie od nieba, i czuje ucisk w piersi. Nie nawidze świadomości, że  uwięzłam w kamiennym sarkofagu. 
Mam wrażenie, że trafiłam do kopalni, myślę o ojcu w pułapce, który nie może wyjść na słońce, bo na zawsze pochłąnęły go ciemności.