hi :)


U mnie troche zmian, duchowych jak i fizycznych : )
Wróciłam przedwczoraj do Polski i muszę powiedzieć że w Szwecji było niesamowicie : )
Odpoczełam, zapomniałam o wszystkich problemach, jestem całkiem innym człowiekiem.
Stałam się spokojniejsza, bardziej radosna.
Narazie jest wszystko dobrze, dni mijają mi spokojnie chociaż nie mam czasu na nic ; D
Ale to się zmieni.
Tęsknie, chcę już Dublin : )
Jeszcze troszke.
Nie wiedziałam że tak człowieka i jego psychike może zmienić taki wyjazd.
Ucieczka.
Nigdy nie udawało mi się tak w 100procentach uciec od czegoś, tam mi się udało.
Czuję szczęście, wszechobecne.
Dziękuję za wszystko, za cały ten czas, za troske, dobroć, za to że dawałeś mi całego siebie.
Powiem wam że między Szwecją a Polską jest OGROMNA przepaść kulturowa.
Gdybym nie zobaczyła to bym nie uwierzyła.
Tam NIKT nie spojrzy na Ciebie jak na zwierze bo masz kolczyki czy kolorowe włosy.
Nikogo tam to nie dziwi.
Czujesz się zwyczajnie, przeciętnie, nikt się nie gapi.
Strasznie miłe uczucie.
Nikt nie spojrzy na Ciebie z pogardą bo wyglądasz inaczej, dla nich taki wygląd to norma.
A najlepsze jest to że takich alternatywnych ludzi jest tam masa, co drugi człowiek ma tatuaż.
Nikt nie uderzy Cię za to że 'wyglądasz jak pedał' nawet o tym nie pomyśli.
Wchodzę do H&M'u i co widzę? Dziewczynę wytatuowaną od stóp do głów.
Innym razem chodzimy po centrum Göteborgu i mija nas 16 może 17 letni chłopak.
I co?
Dłonie już wydziarane : )
Sklepów jest milion, najlepszy był Shock, alternatywny w którym masz wszystko.
Szkoda że w Pl nie mamy dostępnych takich rzeczy, pod tym względem nasz kraj jest baaardzo ubogi.
W sumie nie tylko pod tym względem.
Wszyscy w Szwecji są dla Ciebie tak mili, nie znają Cię ale przywitają się i uśmiechną.
Mogłabym tam mieszkać, tam czuje się normalnie, zero obłudy, brudu, spojrzeń pełnych nienawiści..