3

- 3 -

- na dzisiaj koniec - Brooke zamknęła książkę od matematyki, wpatrywanie się w ciągi liczb i tak nie przyniosłyby dziś większych rezultatów.
Jej myśli krążyły wokół  Boona Shadowa,po raz pierwszy od pół roku postanowił zauważyć jej obecność w swojej klasie, właśnie dziś na lekcji matematyki i ten uśmiech.. a potem sytuacja na korytarzu, ten przeszywający wzrok, Brooke znów przeszedł ten dziwny dreszcz podniecenia.
Wstała z łóżka i usiadła przy laptopie, sprawdzała pocztę gdy zadźwięczał dźwięk jej komunikatora, wiadomość od Annie
" Brookie,mam nadzieję że mi pomożesz! Wystawiamy w piątek sztukę na podstawie mojego scenariusza, potrzebuję pomocy przy przygotowaniu scenografii...:("
- Rychło w czas - pomyślała Brooke,po czym wzięła się za odpisywanie
"Możesz na mnie liczyć" - Annie wszystko robiła w ostatniej chwili, a co było jeszcze bardziej irytujące - większość rzeczy przychodziło jej z taką łatwością, dźwięk wiadomości : " DZIĘKUJĘ! JESTEŚ NIESAMOWITA!!!!!" - owszem jestem - Brooke uśmiechnęła się do siebie i zamknęła laptopa.
Podeszła do okna, w większości domów paliły się światła, niektórzy ludzie siedzieli przed swoimi domami, noc była ciepła a niebo usłane tysiącem migoczących gwiazd, wzrok  Brooke lustrował po kolei wszystkie domy, zaglądała swoim sąsiadom w jasne wnętrza mieszkań,w jednym z nich mignęła jej znajoma postać, dziewczyna starała się skupić na tyle mocno by jej wzrok był w stanie sięgnąć tak daleko i wyłapać coś więcej,kiedy nagle podskoczyła z przerażenia,w oknie bowiem pojawiła się jakaś osoba wpatrująca się w nią .
Brooke automatycznie uchyliła głowę chowając się za ścianę już miała wychylić się by spojrzeć w obserwowane wcześniej miejsce  gdy znów podskoczyła ze strachu na dźwięk swojego telefonu, dziewczyna w obawie przed obserwatorem kucnęła i na czworaka doczołgała się do swojego telefonu
- halo?
- ...- cisza
- halo?! - powtórzyła głośniej,czując narastające w niej napięcie
- oh! przepraszam, nie usłyszałam cię! - dobiegł ją melodyjny głos z drugiej strony słuchawki
- kto mówi?
- ah, tak zapomniałam że nie masz mojego numeru , z tej strony Jamie
-Jamie.. - w myślach przemknęły jej twarze setki dziewczyn ze szkoły które mogłyby tak się nazywać, starała się dopasować je do odpowiedniej osoby,która potencjalnie mogłaby mieć do nie jakiś interes jednak bezskutecznie, imię to kojarzyło jej się konkretnie tylko z jedną osobą - ah tak , Jamie - wydukała siląc się na radosny ton - w jakiej sprawie dzwonisz?
- w piątek wracam do Wilmington -wypiszczała z podnieceniem w głosie Jamie
- ten piątek? - w głosie Brooke nie dało się nie usłyszeć zaskoczenia i czegoś w rodzaju oskarżycielskiego tonu - to.. to wspaniale - sztuczność tonu Brooke przeszła wszelkie granice
- też się cieszę, stęskniłam się za tobą! za wami..
Ostatnie słowa zasiały w Brooke ziarenko gniewu którego za wszelką cenę starała się nie okazać swojej rozmówczyni, czuła wielką ulgę że rozmowa telefoniczna nie pokazuje emocji, rozmawiając osobiście  Jamie szybko wyczytałaby z twarzy Brooke, że wiadomość ta nie jest dla niej dobrą nowiną.
- Brooke, jesteś tam? - głos dobiegający zza słuchawki przerwał milczenie
- tak, to znaczy.. -Brooke starała się znaleźć jakikolwiek racjonlny argument - wiesz Jamie, bardzo się cieszę tylko,że... mam jeszcze sporo rzeczy do zrobienia, rozumiesz..
- oczywiście - głos Jamie nadal wydawał jej się irytująco szczęśliwy - widzimy się w piątek! pa! - Jamie rozłączyła się nie czekając na odpowiedź
- pa.. - wydukała Brooke,nadal nie wierzyła w to ,co przed chwilą usłyszała.
Jamie Fox, jej przyjaciółka z dzieciństwa miała zamiar wrócić do Wilmington,po roku nieobecności, od tak dzwoni do niej i z taką radością ją o tym informuje, dla Brooke było to conajmniej dziwne.
Pamiętała bowiem moment, w którym Jamie wyjechała bez pożegnania, zostawiając ją samą bez żadnego namiaru na siebie.. to wtedy tak barzo zbliżyła się z Chadem, a teraz Jamie dzwoni i zamierza od tak wrócić - Brooke wstała z podłogi zapominając kompletnie o incydencie z postacią w oknie, usiadła przed laptopem, wydawało jej się że włącza się całą wieczność..
Zalogowała się na swoim komunikatorze, otworzyła okienko rozmów by poinformować Lucasa o tym, czego się przed chwilą dowiedziała -nie.. - pomyślała , nie w taki sposób - zamknęła je spowrotem, wiedziała jednak że jutro z samego rana będzie musiała o tym z kimś porozmawiać
' Annie , musimy pilnie pogadać ! czekaj na mnie rano pod szkołą! ' wysłała tę wiadomość do przyjaciółki, która zapewne zajęta poprawkami swojego scenariusza była już off-line.
Brooke ponownie zamknęła laptopa, zgasiła światło i położyła się do łóżka.
Przez głowę przepływało jej tysiące myśli, zacisnęła powieki w nadziei,że chociaż to wymaże jej ze świadomości Boona Shadowa i Jamie Fox - czy to zbieg okoliczności,że to wszystko wydarzyło się jednego dnia? Dziwne zachowanie Boona i telefon od Jamie ? - pomyślała - i jak ja o tym powiem Chadowi...

Wszelkie sugestie,poprawki,prośby czy też pomysły proszę kierować w komentarzach

Liczę na wasze szczere opinie :)

Miłego czytania i do napisania ! ;*