antewasin.

' W teksie pojawiło się słowo: ANTEWASIN. Oznacza ono "tego, ktory żyje na granicy". W dawnych czasach był to opis dosłowny. Określał osobę, która porzuciła pełne zgiełku światowe życie, by udać się na skraj lasu, gdzie zamieszkiwali duchowi mistrzowie. Antewasin przestawał być wieśniakiem... nie był już głową rodziny wiodącą zwyczajny żywot. Nie był jeszcze transcendentem... jednym z tych w pełni zrealizowanych mędrców, którzy żyją głęboko w niezbadanych lasach.Antewasin był kimś pomiędzy. Mieszkańcem pogranicza. Mieszkał na granicy obydwu światów, ale patrzył w stronę nieznanego. I był uczonym.

Kiedy przeczytałam wytłumaczenie tego słowa, tak się tym podekscytowałam, że az wydałam cichy okrzyk. To twoje słowo, dziecinko! Oczywiście w dzisiejszych czasach zarówno niezbadany las, jak i granica byłyby określeniami użytymi przenośnie. Mimo to można tam zamieszkać. Można żyć na tej migotliwej linii pomiędzy starym myśleniem, a nowym rozumieniem i stale się uczyć. W sensie metaforycznym jest to granica,  która stale się przesuwa... kiedy się do niej zbliżysz swoimi rozważaniami i dokonaniami, ten tajemniczy las nieznanego zawsze znajduje się o kilka stóp przed tobą, musisz więc podróżować z niewielkim bagażem, żaby nadążyć za nim. Musisz być zawsze gotowy, ruchliwy i gibki. Nawet nieco śliski. [...]

W ostatnich latach tyle czasu poświęciłam zastanawiając się, kim mam być? Żoną? Matką? Kochanką? Seksualną abstynentką? Włoszką? Obżartuchem? Podróżniczką? Artystką? Joginką? Naprawdę jednak nie jestem żadną z tych osób, przynajmniej nie w całości. [...] Jestem po prostu śliską antewasin - tkwiącą pomiędzy - uczennicą na przesuwającej się nieustannie granicy w pobliżu cudownego, przerażającego lasu nowych spraw. '

^{dziękuję rozdzielczości photobloga, za to, że psuje mi jakość zdjęć!}