Mam na imię..

Cześć!

Nazywam się Ada, mam 17lat. Nigdy wcześniej nie pisałam bloga, ale kocham pisanie w samej formie. Zawsze przynosiło mi ukojenie, mogłam się wtedy wyrzyć. Nikt nigdy nie zaglądał w moje notatki. Ale rozumiecie jak to jest: jestem młoda, głupia chcę żebyście wiedzieli o tym co dla mnie ważne.

Co lubię robić? Pisać. Następne moje wpisy będą w większości moimi wierszami, chciałabym żebyście mi powiedzieli co o nich myślicie.

Nie planujee użalać się nad swoim losem, bo każdy ma własne problemy. Chociaż z autopsji wiem, że w cięzkich chwilach dobrze jest się oderwać od swojej rzeczywistości, przenieść w krainę marzeń, swoją lub innych.

Poza tym chciałam być istotna. Odgrywamy w świecie tak małą rolę, że robi mi się smutno jak pomyślę, iż jeden człowiek tak mało znaczy dla wszystkich. Oczywiście, każdy ma kogoś dla kogo jest wszystkim. Choć nie, nie każdy. Ja nie mam. Dlatego piszę. Przenoszę się wtedy w świat bez problemów, gdzie zycie jest takie proste.

Chciałabym także, aby to co pisze kgoś inspirowało, tak jak mnie inspirowała moja przyjaźń. Swiat jest okrutny, ale moje wiersze zawsze ze mną zostaną. Mogę do nich sięgnąć w każdej chwili i przypomnieć sobie co czułam, gdy to pisałam. Czasem się zdarza, że nie kontroluje swoich myśli, a słowa same spływają tworząc całość.

"życie odchodzi tak lekko, że nie może umknąć zbyt daleko"

Rafał Kosik

To narazie wszystko, postaram się niedługo odezwać.