Jestem tu znów, tak po prostu.

Dużo tam przemyślałem.

Holandia czasem boli.

Za dużo zrozumiałem.

Faza bzzt, rozmazany obraz, lece łukiem. Chaos kontrolowany, niezliczona ilosc barw.

Natłok myśli, schiza? 

Jestem w Polsce, ludzie dziwni, nic sie nie zmienia, boje sie ich? Kwestia przyzwyczajenia? Ktoś pokocha jeszcze?

Dużo pytań mało odpowiedzi jak zwykle.

Zmieniłem sie? Tak i nie.

Nadal Kościotrup, nadal kocha Come.

Złe wybory nadal. Koszula w krate czerwo z mrokiem? Hipertrofia po środku. Nadążasz? Ciężko.

Nadal mówię skrótami, trudno mnie zrozumieć? A chcesz?

Muszę coś zmienić. Musze kogos znaleźć, kto przyjmie uśmiechów kilka bezinteresownych. Wiesz co ja mam we łbie? Moge mowic wierszem, moge byc kochankiem, ech, kogo to obchodzi. Chyba tylko mojego bloga, braciszku.

W sercu nadal rysa, może to przez nią to wszystko, gój się kurwa. Dusza jeszcze czysta choć wiele widziała, ale jest, na pewno jest. Wejdz do niej.

Dlaczego nikt ze mno nie gada? Dlaczego si nie usmicham? Dlaczego pisze jak wiesniak czasem? 

Ktos w koncu pierdolnie w leb i sie obudze albo cos peknie, tam, w srodku.

Dzikusie Ty.

Comowo niedługo na koncertach.

Jestem tu znów, tak po prostu.

Natłok myśli, to mnie niszczy.?