one way ticket.

chcę być tam. a jestem tutaj.

chcę być szczęśliwa. a jestem tutaj.

chcę kochać, a jestem z nim.

jaki to ma sens...moje życie straciło sens. liczą się tylko pieniądze. nie ja. nie on. 

kochałam go. całym sercem i całą duszą. a teraz jest jak jest.

uderzył. wybaczyłam.

uderzył, wybaczyłam.

UDERZYŁ. nie kocham go.

jestem tutaj dla niego / przez niego.

ON, JEMU, JEGO. nie my, nas, nasze.

to miejsce. brak rodziny, przyjaciół, psa.

depresja. niechęć. udaje, że mnie to nie rusza, umieram. każdego dnia jest mnie co raz mniej. pieniądze się liczą. 

miłośc? phe. dla mnie koszmar, bół, męczarnia. 

znalazłam się tutaj przez przypadek i chyba potrzebuje kolejnego przypadku, który mnie uwolni. sama sobie stworzyłam to więzienie. z dala od bliskich. tylko jego tu mam. a wcale nie chce go mieć. boję się zmiany. każdego dnia zmuszam się do rzeczy których nie lubię. każdego dnia mówię K  O  C  H  A  M , kłamię. może chcę kochac, ale już nie pokocham. dlaczego nie mógł się powstrzymać. jedno zdanie o niej i jedno uderzenie za dużo. 

chcę wrócić, do polski. ale co dalej? znowu bieda? życie od pierwszego do pierwszego? kiedyś wierzyłam w miłośc. teraz wierzę w pieniądze. boję się. nie mam tu oparcia w nikim. potrzebuję siły, która pchnie mnie do działania. do zmiany. 

ale czy na pewno chce odejść...nie wiem. Boże. nie wiem. boję się zmiany. co jeśli nikt mnie nigdy już nie pokocha...czy on mnie kocha? mówi kocham, ale uderzył mnie. a dzisiaj? taka awantura że nie chce jechać do jego rodziny, która traktuje mnie jak szmate. wolę się z nim pokłócić, udawać, że jestem chora, niż spędzać czas z jego rodziną. z nim. 

drzwi rozwalone. brak kontaktu. aż dziwne, że nie zajebał mnie. ale czy to by coś zmieniło? kolejne uderzenie? chyba N  I  C. jak długo pozwolę mu się tak traktować? myślę, że długo. dopóki ktoś mnie nie uwolni. tak myślę. 

wpakowałam się w to gówno sama. przyjaciele mówili nie jedź. a teraz siedze i płacze bo jestem nieszczęśliwa.

boje się odejść.