Kamil

W starożytnym Rzymie był ród Kamillów, którego najsławniejszy przedstawiciel, Marek Furius Kamillus pogodził walczące stronnictwa i ufundował z tej okazji Świątynię Zgody. Nazwisko tego rodu, a później imię Kamil, pochodzi od łacińskiego słowa camillus , które oznaczało chłopca ze szlachetnego rodu, który służył jako pomocnik kapłana.

Tak więc od samego początku Kamilowie mają coś wspólnego z dążeniem do zgody i z udziałem we wzniosłych ceremoniach. Potwierdza to liczba tego imienia, czyli dwa, liczba zgody i współdziałania. Także miłe i łagodne brzmienie tego imienia kojarzy się z siłami Wenus, planety pokoju, miłości i piękna.

Ładunek wzniosłych uczuć zawarty w tym imieniu dobrze odczytali dwaj wielcy polscy poeci, Cyprian Kamil Norwid i Krzysztof Kamil Baczyński, którzy dodali sobie imię Kamil jako drugie. Jeżeli się codziennie powtarza to imię, rzeczywiście można zostać poetą!

Kamilowie zgodnie z magią swojego imienia unikają skrajności. Niechętnie podnoszą głos, nie przepadają za konfliktami i wolą dyplomatyczne ozdobniki niż brutalne nazywanie rzeczy po imieniu. Za to są mistrzami, jeżeli chodzi o wyczucie nastroju, o zrozumienie subtelności ludzkiej duszy i użycie słów, które nie zranią, a dodadzą otuchy. Kamilowie w każdych, nawet najdziwaczniejszych poglądach znajdą ziarnko prawdy. Skłóconych będą wytrwale namawiać do kompromisu. Nie lubią się śpieszyć, zbyt szybkie reagowanie nie leży w ich naturze. Są amatorami spokojnego życia, pełnego wygód. Rola przywódców ich nie kusi, wolą być doradcami i naśladowcami. Swoje życiowe ambicje Kamilowie lokują w dziedzinach związanych z pięknem, sztuka i twórczością. Nawet jeżeli nie są zawodowymi artystami, to i tak na sztuce się znają i zajmuje ona ważne miejsce w ich życiu. Kamilowie rozumieją duszę kobiet, chociaż nie należy ich podejrzewać o zniewieściałość.

hmm... interesujace...