Ile ja bym dała by cofnąć czas... By się to nie zdarzyło, żeby było jak ...właśnie "było".

2 miesiące .. nie umiem sobie poradzić , wciąż męczy poczucie winy.

Dobrze że choć jedna osoba jest przy mnie 24 h / 7 dni w tygodniu bo nie wiem co by ze mna było.

Jeślibym wróciła tam gdzie sie poznaliśmy ... chyba wspomnienia zeżarłyby mnie całą.

Nie umiem ... Mówiłeś że jestem najsilniejsza,dam rade .. Ja wszystkiemu zaprzeczam.

Jeden gest i wszytko byłoby dobrze...

Tęsknie ta cholerna tęsknota i jednocześnie fakt że już nie będzie żadnej okazji ...

To wszystko wydaje mi sie nie możliwe.

Dobrze że chociaż umiem się skoncentrować na tym na czym mi najbardziej zależy.

Najbardziej ciesze się jednak że nauczyłam sie BARDZO DUŻO, a przez to ludzie pokazali mi swoje prawdziwe oblicze.

Mówią że jestem chamska, pyskata, niegrzeczna, wulgarna .. nie przepraszam ja jestem po prostu szczera i to zabolało.

Szkoda że inni nie umieją sie przyznać do swojej winy.

Bo wina zawsze leży po środku , no ale cóż.

Chcę jakąś przerwę, coś , cokolwiek ... psychika siada, oby to nie zaszło za daleko...