Witajcie. Po dosyć długiej przerwie, ale kto mnie zna i od dłuższego czasu śledzi to doskonale wie, że jestem tutaj tylko z dwóch powodów. 1.Kiedy jest mi bezgranicznie źle, i chce Wam się wygadać-to działa w dwie strony. 2.Kiedy najdzie mnie jakaś myśl, żeby się z Wami nią podzielić. Dziś trafiło na 2, ostatnio dużo rozmyślam o dobrych stronach mojego życia. Tak owszem, lekko dziwaczne, bo przecież myślimy tylko o tych złych... No to koniec z tym! Od dziś sugeruję, myśleć o pozytywnych stronach naszego życia. Jestem wdzięczna za każdy dzień, tak naprawdę doświadczam tej wdzięczności teraz - po nerwicy lękowej, po depresji, po największym kryzysie w moim życiu. No nie oszukujmy się, każdy z nas ma jakiś bagaż okropieństwa, które nas spotyka. Niby pisze, że jestem PO, ale to ze mną będzie już na zawsze. Tylko to ja nauczyłam się to zrozumieć i cholera... ZAAKCEPTOWAĆ... Wstańcie jutro z trochę innym nastawieniem. Pomogę Wam w tym. Jutro to czas na pozytywy, które ciągle nam uciekają. Napij się zajebiście dobrej kawy, zrób swoje, idź do pracy, zaprowadź dziecko do przedszkola/szkoły, zrób wszystko to samo co robisz w tej ciągłej monotonności tylko z uśmiechem. Tak wiem brzmi jak banał, dopóki nie spróbujesz - wstań i powiedź w końcu w myślach - ,,cholera, dziś czuję że to będzie dobry dzień''. I takim go uczyń, mimo zmartwień po prostu się uśmiechnij. Wiesz co tak naprawdę uświadomiło mi, że nasz głupi uśmiech pomaga? Kiedy szłam po raz kolejny przez ulicę, zdołowana, zmartwiona, smutna, wkurwiona.. a przede mną szła starsza Pani - uśmiechnęła się do mnie bez powodu, tak po prostu. Wtedy zrozumiałam, że uśmiechem możemy poprawić swój i kogoś dzień. Po uśmiechu tej Pani, cały mój dzień był po prostu dobrym dniem... Pomyślcie o tym...