przeczytałam wczoraj wszystkie notki jedenego photoblogowicza (photoblogowiczki ?)

stwierdzam, że naprawdę nie miałam nic ciekawszego do roboty niż poświęcenie 3 godzin na czytanie rozterek z czyjegoś życia.

na początku ta osoba wydawała się być pozytywnie nastawiona do życia i jej zdjęcia też były radosne (?)

z biegiem czasu (7 miesięcy) mogło by się zdawać, że ta osoba użala się nad sobą, ale nie.

ona była tak zniszczona psychicznie, że miała potrzebę wylania tego na photobloga.

cóż. myślę, że warto od czasu do czasu zainteresować się czyimś życiem i zobaczyć, że nie tylko ja, Ty mamy takie problemy.

.

stwierdzam, że lubię szkołę.

dziwne.

ale serio. teraz polubiłam te przedmioty, do których jeszcze 3 tyg. temu miałam wstręt.

bardzo dziwne.