Smutne godziny trwają długo.

Żyję, ale czy to wystko co mogę dać światu? Czy to do cholery wszystko co mogę zrobić w tym świecie, czy to wszystko aby istnieć, ale ja nie chce wszystkiego, chcę po prostu tej radości która już dawno zamieniła się w żal i niechęc do życia, za to wkładany papieros daje dreszcze a wydychany dym daje mi ulgę? czy kiedykolwiek będę mogła to skończyć? Czy kiedykolwiek powiem że moje życie było wielką wygraną od losu? Podczas rozmowy z matką, zapytałam czy jest zadowolona z tego że nosi miano mamy, najwspanialszej kobiety swoich dzieci, nie doczekałam się odpowiedzi, nie dostałam niczego prócz parsknięcia, czasem lepiej gdyby mnie nie było, gdybym czuwała z góry, ale mam szansę każdego meczu buduję się i walczę z samą sobą o każdy mecz, wkładając do ust tą truciznę też walczę, ale czy jestem na wygranej pozycji? Czy dam radę pokazać to co chciałam.. nie wiem, te pytania to część tego co siedzi w mojej głowie gdy odpalam do świnstwo, a teraz już kończę bo zaczyna się kończyć papieros, pozdrawiam serdesznie, Aś.