"Czy Ikar to My?"

Wydaje się nam, że przezwyciężyliśmy naturalny porządek świata. Czujemy się z tym wspaniale, jak Ikar wzlatujący do słońca. Te wszystkie, niemal nieograniczone możliwości, jakie stwarza współczesny świat, nieznane wcześniej bogactwo, technologia czyniąca nas półbogami i nieokiełznana niczym konsumpcja dają poczucie nieśmiertelności.

Niestety, ale jest to tylko złudzenie. Skończymy jak Ikar, który wzbił się zbyt blisko słońca. Wysoka temperatura roztopiła wosk, którym sklejone były pióra jego skrzydeł. W konsekwencji Ikar spadł i zginął. Zespół Quo Vadis w utworze pt. "Ikar" przekonuje, że to "On" podciął Ikarowi skrzydła. Niezależnie od tego, czy wierzymy w siłę sprawczą Natury czy Boga, nasz koniec będzie taki sam: "runiemy w dół, jak głaz".

Może nawet już spadamy, tylko nie jesteśmy jeszcze w stanie tego dostrzec. Nie zdajemy sobie sprawy, że doświadczana właśnie pandemia, idzie w forpoczcie naszego upadku.