Wsłuchuje się w krzyki pod koniec porywającej nostalgii. Wpatruje się w przejeżdżający pociąg.

Wsłuchuje się w przejeżdzający pociąg. Wpatruje się w zdjęcie.

Patrzysz na siebie i nagle budzisz się. Co się stało? Gdzie ty jesteś? Jak ty się tu znalazłas? W jaki sposób doprowadziłas się do takiego stanu? Co takiego się stało, że straciłaś kontrolę? Jak ty to teraz odkręcisz? Co będziesz musiała zrobić? ILE BĘDZIESZ MUSIAŁA POŚWIĘCIĆ?

Jedna łza po drugiej. Bezsilność. Powrót do punktu wyjścia.

Zapętlona piosenka.

Czas się zatrzymać i rozprostować skrzydła.

Ruszyć dalej i nie omijać TEJ drogi, żeby nie iść na OKOŁO.

" Pomyślałam, że jest coś, czego bardzo pragnę. Ale nie jestem pewna czy się spełni. Może za mało tego pragnę? "

Przebij mnie szpilką.

Dodaj do kolekcji.