Niektórzy nie potrafią dorosnąć
Dodano: 8 LIPCA 2011
Twoje oczy, jak gwiazdy dwie,
złocistym płomieniem lśnią,
świecą pod nieboskłonem.
Twoje oczy, jak niezapominajki
błękitne, niezakłamane.
Twoje oczy, niczym nieba szafir,
niczym bławatki na łące.
Twoje oczy, kochane oczy,
zwierciadło duszy twej.
Odbicie myśli, pragnień, marzeń,
radości i smutków,
najgłębszych wzruszeń,
Twoje oczy są jak przestwór nieba,
rozmarzone, czasem zielone, szmaragdowe,
niczym wody Soliny, niczym brylanty.
Przykryte często firanka długich rzęs
tajemniczo patrzą twe oczy w dal.
zaglądają w moje serce, w moje myśli.
Twoje oczy kochanie. Twoje oczy.
złocistym płomieniem lśnią,
świecą pod nieboskłonem.
Twoje oczy, jak niezapominajki
błękitne, niezakłamane.
Twoje oczy, niczym nieba szafir,
niczym bławatki na łące.
Twoje oczy, kochane oczy,
zwierciadło duszy twej.
Odbicie myśli, pragnień, marzeń,
radości i smutków,
najgłębszych wzruszeń,
Twoje oczy są jak przestwór nieba,
rozmarzone, czasem zielone, szmaragdowe,
niczym wody Soliny, niczym brylanty.
Przykryte często firanka długich rzęs
tajemniczo patrzą twe oczy w dal.
zaglądają w moje serce, w moje myśli.
Twoje oczy kochanie. Twoje oczy.
