pozwala mi leżeć.

Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne.

Nie zginą one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki.

J 10, 27-28

Wracam, Panie.

Słyszę Twój głos. Poznaję. Wiem, że to Ty. Wiesz, że to ja.

Znasz mnie od początku do końca,

wzdłuż i wszerz, w dzień i w nocy, dzisiaj, jutro,

w ostatni dzień miesiąca, w święto, we wtorek, w ukryciu,

w radości, w Krakowie, w pociągu,

w sukience,

wrześniowej soboty, na Szopena...

Z zamkniętymi oczami.

Niebo znów będzie najważniejsze. Tak blisko.

Nie ma strachu. Jesteś Ty.

Jestem bezpieczna.

A kiedy wszystkie wprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim,

ponieważ głos jego znają. Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego,

bo nie znają głosu obcych.

J 10, 4-5

Wracam, Panie.