23.

Udzielajcie się choć trochę. Chce widzieć, że robię to dla kogoś, a nie dla samej siebie...

Chcesz to się staraj, nie chcesz to spierdalaj.

Popatrz mi w oczy i powiedz ze między nami nigdy nic nie było. Własnie twoje typowe zachowanie - odwrócony wzrok.

Chciałabym żebyś teraz mnie zobaczył. Chciałabym cie spotkać, pewnego razu przypadkiem. Nie żeby ci walnąć za to jak bardzo mnie zraniłeś, ale abys mógł w końcu zobaczyć jaka teraz jestem cholernie szczęśliwa.

Najbardziej bolą wspomnienia, którymi dławię się każdego wieczoru. Nie nie te nieprzyjemne. Tylko te najlepsze. Właśnie te bolą najbardziej. Bo najgorsza jest świadomość, że minęło coś pięknego, co już więcej chyba nie będzie miało szansy się powtórzyć.

czasem kogoś potrzebujesz, czasem nawet wiesz kogo konkretnie, czasem przypominasz sobie że nie masz prawa potrzebować tej osoby.

Setki miłych wspomnień, tysiące pięknych wrażeń.

Gdyby nie tęsknota, wszystko byłoby ok.

Przyszła wiosna, następnie nadejdzie lato, jesień , zima. Minie rok, dwa lata, dziesięć. Zapomnimy.

Podobno kiedy człowiek się z czymś już całkowicie pogodzi i niczego od losu już się nie spodziewa, to wtedy to, o czym marzył dostaje. Ciekawe.

Co ty od niego chcesz? Żeby ci codziennie róże przynosił, nie spóźniał się, był punktualny, przyjeżdżał po ciebie, robił sto tysięcy niespodzianek, był miły, kochany, romantyczny, żeby cię zabierał na długie i romantyczne spacery, żeby nie zapominał o tobie, i żebyś zawsze przy nim czuła się kochana. Przecież to tylko facet. Da się ich kochać tacy, jacy już są, i to jest w nich takie słodkie, a tego swojego ideała wyrzuć na śmieci i zapomnij.

Miłość. Kiedy wolisz się z nim kłócić niż z kimś innym dobrze się bawić.

Każdego dnia bardziej i bardziej potrzebuję Cię, kocham, podziwiam... Każdego dnia coraz mniej i mniej liczy się cokolwiek oprócz Ciebie.

Zdecydowanie za wiele o Tobie myślę. Zbyt często i zbyt intensywnie. Wychodzę z domu z kubkiem herbaty w dłoni, ubieram sukienkę tył do przodu, maluję usta tuszem do rzęs, nie potrafię skupić się na normalnym funkcjonowaniu. Powinieneś czuć się winny. Powodujesz paraliż moich szarych komórek.

nikt nie ma na własność wschodu słońca, który zachwycił nas pewnego wieczoru - ciągnął. - tak samo jak nikt nie może mieć na własność pochmurnego popołudnia i deszczu dzwoniącego o szyby ani spokoju, jaki roztacza wokół śpiące dziecko, ani też magicznej chwili, gdy fala morska rozbija się o skały. nikt nie może mieć na własność tego, co na Ziemi najpiękniejsze, ale każdy może to poznać i pokochać.

każda chwila w samotności przypomina mi Ciebie. każde miejsce w którym byliśmy, każdy przedmiot którego dotknąłeś, na który spojrzałeś. pamiętam dokładnie każdy uśmiech każdą sekundę kiedy byliśmy razem. wszystko w moim życiu przypomina mi o Tobie... jak zapomnieć?

mam tendencje do uporczywego przejmowania się pierdołami i jednocześnie do kompletnego braku zainteresowania sprawami mającymi decydować o moim przyszłym życiu.

Czasami jest tak, że człowiek traci ochotę do uśmiechu. Wtedy potrzebna jest mu rozmowa z kimś,kto ma wiele wspólnego z Tobą, podobny bagaż doświadczeń i tak samo jak Ty, chce rzucić w dal kamień życiowych porażek. Z czasem ten ktoś staje się ważniejszy, wypełnia eter samotności, zawraca w głowie, a serce na jego widok fika koziołki. Czasami wariujesz na jego temat, wypisujesz serduszka, inicjały. Widzisz sprawa wygląda tak.. to Ty jesteś dla mnie taką osobą

w każdym atomie tlenu czuje Twoją obecność.

Mocna kawa. Dwa napoje energetyzujące. I mogę dalej funkcjonować.

Jesteś jednym z tych, na których szkoda mi nawet wspomnień.

albo Ci zależy, albo nie. Po środku? Po środku to możesz być z kolega.