***

Bo wiesz, nieważne czy to prawdziwa miłość, szalone zakochanie, totalne złudzenie, czy moglibyście być razem do końca życia, czy tylko przez dziesięć minut- boli tak samo, kiedy ktoś ci to odbiera. Bo tak samo umiera nadzieja. A nadzieja jest zawsze prawdziwa.

Bo czasem trzeba się uśmiechnąć. Tak mimo wszystko, spróbować na nowo żyć. Przestać żyć w klatce zbudowanej z mieszanki wspomnień i niespełnionych marzeń. Dać z siebie wszystko. Dla siebie i tych, którzy naszego uśmiechu są warci.

-A czy zawsze trzeba żądać czegoś w zamian? 

-Bezinteresowność w naszych czasach graniczy z cudem.

Zawsze gdy jestem smutna i mam doła to każdy pyta o Ciebie. Oni też zauważyli, że mój humor zależy głównie od Ciebie.

Dni mijają podobnie do siebie, przenikają się wzajemnie, łączą, rodzielają i znowu sie ścierają, fantazja i niepojęta rzeczywistość, do której nadal nie jestem przygotowana.

Nie walcz z wiatrem, rozłóż ręce i spróbuj dzięki niemu szybować.

Życie jest jak puzzle. Zamiast cieszyć się tymi elementami, które udało nam się ułożyć, zastanawiamy się nad tymi, których nie ma.

Niektórzy ludzie uważają, że mogą wejść i wyjść z naszego życia, pewnego dnia będą zaskoczeni zamkniętymi drzwiami.

Miłość sprawia, że zwykli ludzie stają się niezwykli.

I są momenty gdy uśmiechasz się do świata, bo wiesz, że możesz wszystko.

Inne dni, inne noce, inni my, inne życie, wszystko inne.

Czasem najgorzej jest postawić kropkę. Nadużywamy wtedy przecinków chcąc przedłużyć to, co w rzeczywistości już dawno powinno mieć swój koniec.

***