koniec, koniec, koniec, ewidentnie koniec. Może i dobrze wreszcie zakończyć coś co i tak nie ma przyszłości, ale nie jest źle, jest nienajgorzej, ale jeśli nie jest dobrze, to trzeba skończyć, BOJE SIĘ TROSZKE, ale jakoś muszę dać radę, być twardą, chociaż przy nim nie wybuchnąć płaczem, chociaż serce cierpi trzeba byc twardym. Kiedy było mi wszystko obojętne jemu zalezało, gdy mi zaczęło zależeć on postanowił to wszystko zakończyć, dobrze - niedobrze, nie wiem.

Wiem jedynie że troszke smutno i troszke łez się kręci w oku. Powinnam wiedzieć, że to nie "to coś" i dac spokój, ale nerwy mnie zżerają, nie doczekam chyba tego spotkania,a  cztery oczy, szczerość za szczerość, dorośnij dziewczyno wreszcie, 

ŻYCIE TO KURWA.