Życie jest niesprawiedliwe...dlaczego nic nie jest takie jak byśmy chcieli? Może się komuś wydawać, że wszystko nareszcie zaczyna się układać,a tu niespodzianka, los pilnuje byśmy nie utonęli w sielance i szczęściu... Muszę uśpić Shadow :<<. Czy to jest dziwne? Chce mi się ryczeć za każdym razem jak o tym pomyślę, ale nie potrafię. chciałabym stanąć na środku placu, skakać i drzeć się jakie to wszystko jest niesprawiedliwe, ale nie potrafię, tkwię w takiej jakby skorupie i nie umiem okazać uczuć. Wciąż nie dociera do mnie ta myśl. Najbardziej boli mnie ta bezradność, to, że nic nie mogę zrobić, choć chciałabym zrobić dla niego wszystko. Boli mnie też to, że teoretycznie mniał lepsze warunki do rozwoju niż inne źrebaki ze stadniny, ale to na niego padło. Okazało się, że jak był jeszcze malutki zanim jeszcze wyszedł pierwszy raz na dwór, albo nieszczęśliwie walnął w coś, albo Samba na niego nadepnęła, to już nie wżne fakt jest taki, że ma odprysk dość duży na kości w stawie skokowym i weterynarze powiedzieli, że nie ma nadziei dla niego i będzie kulał do końca życia. Zrobię jeszcze w przyszłym tygodniu jedno zdjęcie, bo weterynarz powiedział, że można jeszcze zobaczyć w jakim stopniu się to samo goi i czy po wyjęciu tego kawałka szybkko się zregeneruje, choć nie widzi dużych nadzieji i jest ryzyko, że w przyszłości coś mu strzeli. KURWA, niby wiem, że lepsze dla jego przyszłych losów i życia w bólu byłoby zakończenie jego cierpienia już teraz, ale to tak cholernie boli i wciąż mam nadzieję, że jakoś się wszysko ułoży i z tego się wyliże. Jeszcze jakby nie był tak otwarty i kochany to byłoby łatwiej... życie jest chujowe.