Niesamowite jak wiele od życia mamy, a jak rzadko to doceniamy.

Jak rzadko doceniamy każdy zaczerpnięty oddech,każdą możliwość wymiany chemicznej.

Jak rzadko doceniamy zdrowe ręce, nogi, rozum.

Jak rzadko doceniamy tych,którzy sa blisko,nawet w najgorszym dołku w życiu.

Jak rzadko potrafimy kochaćdrugiego, tak bezwzględnie.

Czasem mam takie dni, kiedy mamochotędziekować tym, którzy przy mnie zostali.

Ta mała garstka tak wielkich osoób,która potrafiła pokochać mnie w całości.

Która zaakceptowała każdą nawet najdrobniejszą wadę.

Którzy są nawet przy najgłupszym problemie który mój mózg wytwarza.

Z tego miejsca dziekuje wszystkim obecnym w moim życiu.

Dziekuje szczególnie tym, którzy źle mi życzą, bo tak naprawde to dzieki Wam jestem tym,kim jestem.

Dzięki Wam coraz bardziej kształtuje swoja osobowość.

Dziękuje również najbliższym.

Tak jak wyżej- dziekuje każdemu z Was że tu jesteście.

Budujemy jedna rodzinę,żyjemy ze sobą, i mimo różnicy charakterów potrafimy sie zjednoczyć i działać razem.

Dziekuje.