between two points

Strona internetoa określa mój dzisiejszy humor.

Ślizgam się pomiędzy zmęczonym a wieszam firanki. 

Zmęczenie wgryzło mi się w nerki do tego stopnia że aż zrezygnowałam z doborowego, piwnego towarzystwa na rzecz jednoosobowej zielonej herbaty z miodem i cytryną. 

Żyję sobie swym niepowtarzalnie nudnym życiem, w nocy przytulam niesamowicie piękną kobietę i nie potrafię się oduczyć gadania przez sen. Utkwiłam między kilkoma niewyjaśnionymi sprawami i czasem jak 9 letni chłopiec nie wiem jak się zachować, żeby nikogo nie urazić. Z jednej strony jestem złą Panią Ewą, a z drugiej wyrozumiałą Ewu która wieczorami przesyła poprawioną pracę domową, i 5 minut po sprawdzianie się pyta jak poszło temu szkrabowi. 

Z jednej strony mam tylu przyjaciół na któych mogę liczyć w każdej ekstremalnej sytuacji, a z drugiej nie mam z kim porozmawiać i porozwiązywać te błahe codzienne problemy. 

Na pierwszy rzut oka jestem wyrodną i nie znającą słowa szacunek córką i siostrą, on the other hand wycinam serduszkowe laurki, piekę naleśniki przez telefon, wstaję o 7 rano, pamiętam o serku grani do śniadania i jestem  Ewełkiem, Ewką, syncórcią... 

Robi się sennie. 

Znowu zrobiło się tak zimno.

Zimno w środku. 

Mnie. 

Ochota na wymuszony codzienny uśmiech 

przeradza się w obojętność.

Sennie. 

Zimno.

Samotnie.

Znowu.