Między wierszami strachu i winy

Siedzę przy Tobie i nie mogę zrobić zupełnie nic.

Czuję jakby brak fizycznego bólu był z mojej strony poważnym grzechem.

Bezsilność mnie niszczy,umieram razem z Tobą..

Jeszcze troche,wytrzymaj..

Obudziłam się. Nagle i niespodziewanie,tak jak nie powinno się budzić.

Było cicho i wiedziałam tylko jedno - że nie oddychasz.

Ale nie wiedziałam dlaczego..

Chcę potrząsać Tobą i krzyczeć,żebyś mnie tutaj nie zostawiał.

Zebyś znalazł w sobie siłe tak bardzo jak ja w niej sobie teraz nie znajduję.

Nie mogę przejśc do czasu przeszłego,jak może Cię nie być,to nierealne...

a najgorzej jest kiedy prawda brutalnie toruje sobie drogę do mózgu.

Ziemia przestała się dla mnie obracać już jakiś czas temu

Swiadomość,że już nigdy nie będzie Cię w moim życiu mnie znalazła.

To co było złe śmiało spogląda mi w oczy.

śmierć jest trudna.. czas proszę

chcialam zostac z Tobą całą noc

przepraszam