So come on!

Tego tu jeszcze chyba nie było. Także tak, w tej chwili podzielę się moją pasją i uproszczoną historią o niej.

Torty...

Zawsze narzekałam na brak kreatywno-artystycznego zajęcia. Nie potrafię ładnie rysować, brakuje mi czasu na kursy tańca, nie gram na żadnym instrumencie... Aż tu przypadkiem zabrałam się za moje słodkie hobby. Ot, urodziny mamy, potem chęć na coś słodkiego w weekend. Im więcej robiłam, tym bardziej mi się to podobało. Szukałam inspiracji na nowe smaki, próbowałam różnych rodzajów i technik dekoracji, ćwiczyłam, kombinowałam. No i się wkręciłam, ku zaskoczeniu wszystkich.

Jednak mało kto wie, ile to dla mnie znaczy. Niekiedy to jest jak ucieczka od codzienności, możliwość wyrażenia siebie, a nawet poprawa mniemania o sobie. Ot, i spod moich rąk jednak może wyjść coś, co cieszy oko. A że przy okazji ucieszy też podniebienie i nasyci brzuszek... No cóż, pozostaje tylko korzystać ;)

Naprawdę nie wiem, co by ze mną było, gdybym nie odnalazła w sobie tego zamiłowania. Uwierzyłam w siebie, znów zaczęłam marzyć...
Kto wie, może kiedyś otworzę małą, przytulną kawiarnię?





Dziś, z powodu kontuzji, musiałam zrezygnować z fantazyjnego zdobienia za pomocą tylki. Ale myślę, że mimo to podołałam wyzwaniu. Trochę jesieni nie zaszkodzi ;)

Ostatnio się mocno zaMUSE'owałam. Kiedyś inaczej odbierałam ich muzykę. Może teraz po prostu do nich dojrzałam...?

Come let the revolution take it's toll if you could
Flick the switch and open your third eye, you'd see that
We should never be afraid to die
So come on!