Dzień minął extra. Na początku szkoła, do której nie chciało mi się wstać, ale ludzie, którzy w niej są dają mi tyle energii że aż chcę się żyć! Potem lenich w domu i na koniec dnia nowe doświadczenie- Zumba.

Wbrew pozorom Zumba jest czymś nie tylko po to żeby schudnąć albo nauczyć się jakoś ruszać. Zumba jest przede wszystkim czasem na dobrą zabawę i na to, żeby ewentualnie pozbyć się stresów związanych ze szkołą/ pracą / rodziną itd. Na prawde dobrze się bawiłam i pozbyłam się wszystkich złych emocji i zapomniałam o ostatnich dość nieprzyjemnych sytuacjach.

Ostatnie dni, pozwoliły mi zrozumieć, to czego nie mógłam zrozumieć przez długi czas. Mianowicie. Ze potrzebuje tego, czego potrzebuje każdy człowiek. Przyjaciela. Takiego jakiego znalazłam w Kubie. Na początku myślałam że to nie skończy się na przyjaźni. Uczucie pustki, które było we mnie od dłuższego czasu dawało mi nadzieję na to, że to będzie coś więcej. Jednak pod koniec zdałam sobie sprawe, że chociaż jest idealnym wymarzonym chłopakiem, nie ma sensu myślenie o nim jako o kimś więcej niż przyjacielu. Na końcu bałam się ze skończy sie przyjaźń. Miałam straszne obawy, że po tym wszystkim co się wydarzyło między nami, przyjaźń się skończy. Po tym ile razy mie wystawił, po tym ile razy przez niego płakałam. Na szczęście tak nie jest. Dał mi coś czego nie miałam nigdy wcześniej. Poczucie, że co by się nie działo zawsze mogę na niego liczyć. Czuje że niczego wiecej nie potrzebuje.

Przez to, że tak mnie to wszystko sponiewierało, stałam się szczęśliwym człowiekiem. Zaczęłam wierzyć, że można być szczęśliwym, przez samą obecność osoby, która jest dla mnie ważna. Nareszcie to doceniam.

' Brzmi jak raj, ale piekło, gdy się przyjrzysz.'
Przysłowie na dziś!

Norbi leży obok mnie ;3.
Jest super