Samotnie spędzę resztę nocy...

Patrz poeci śliczni prawdy sens

Roztrwonili w grach

W półlitrówkach pustych S.O.S

Wysyłają w świat

Żegnam was, już wiem

Nie załatwię wszystkich pilnych spraw

Idę sam, właśnie tam

Gdzie czekają mnie

Tam przyjaciół kilku mam, od lat

Dla nich zawsze śpiewam, dla nich gram

Jeszcze raz żegnam was

Nie spotkamy się

Proza życia to przyjaźni kat

Pęka cienka nić

***

Zaciągasz w oknach sny, 

W ciemności tulisz mnie, 

A ja nie pytam, czy 

Choć pewnie nie wiem, że 

Gdy zaciągasz w oknach sny 

Gdy się kładziesz obok mnie 

Ja przez sen dziękuję Ci 

Dziękuję, że Ty wiesz 

***

Taki błogi spokój

Rytm jest tak miarowy.

Trochę obojętnie.

Nie ma spraw gwałtownych.

Czy ja śnie? Nie.

***

Czy Bóg istnieje czy też nie?

Chyba nie dowiem się.

Jak doskonałość taka może stworzyć Wam,

Taki zlepek wad jak ja?

Czasem chce się wyć,

Czasem odlatuje gdzie,

Przemoc, ból i strach

Nie odnajdą mnie.

***

Lecz czasem coś napada mnie.

Sam nie wiem, co to jest.

Coś niebezpiecznie skrada się

I choćbym starał się by to minęło,

Nie da rady, nie da rady.

Mroczny sen kończy dzień, wywarza drzwi

I zwierzę w mroku budzi się

Bestia mknie poprzez cień, przenika mnie

I rzygać mi się chce i znowu rzygać mi się chce.

Uwierz mi znikasz, gdy zamykam drzwi.

Dlaczego los tak ze mnie drwi?

Boski lot, zimny pot, nim wstanie dzień

I mało, mało, mało, mało, mało, mało mi.