W podróż do drugiego człowieka
trzeba zabrać
sporą szpulkę nici porozumienia
klucz otwartej dłoni
składany wachlarz uśmiechu
przyda się również światełko
szczerego spojrzenia
linia chęci pomocy w potrzebie
miodna kropla pociechy
ponadto nie wolno zapomnieć
o szalu cierpliwości
podróż bywa długa
i żadnej pewności
że u jej kresu
dotrze się do człowieka
i że nam otworzy
/Barbara Paluch/
6 MAJA 2017
13 GRUDNIA 2016
9 GRUDNIA 2016
13 CZERWCA 2016
6 CZERWCA 2016
26 MAJA 2016
26 MAJA 2016
15 MAJA 2016
Wszystkie wpisy