Poza dotykiem, poza umysłem

Rzadko ostatnio zaglądam tutaj.
I w sumie mogłoby tak zostać ale coś mnie tknęło żeby napisać.

Nie wiem już nic, nie wiem... Bo wszystko jest takie trudne i banalne zarazem.

Życie szykuje dla nas sytuacje pełne krętych opcji i ciężko wybrać swoją optymalną.
Nigdy nie wiemy co ma swoje konsekwencje a co ujdzie na sucho.
Za co będziemy wdzięczni a czego pożałujemy.

Które słowa warto powiedzieć, a które zatrzymać.
Bo jak już coś powiemy, tego nie da się cofnąć.. będzie brzmiało w powietrzu.
Tak długo jak będzie pamiętane przez adresata.

Ranić jest łatwo, trudniej być ranionym.
A przecież każdy z nas obie te rzeczy spotyka na codzień.
Dlaczego uroda jest ważna? Bo sprawia że wszystko staje się bardziej 'strawne'.
Ładne osoby mają łatwiej w życiu, bo miło się na nie patrzy, nawet nie muszą się odzywać.
Ładne słowa są łatwiejsze w odbiorze bo sprawiają nam przyjemność i pocieszają.
Ładne miejsca łatwiej odwiedzać, łatwiej do nich wracać.

Ale uroda przemija, zostaje tylko to co zrobiliśmy w ciągu naszego życia,

i to co mamy w środku, dlatego pustym opakowaniom, gdy przestaną być piękne i nowe,

nie zostaje już nic więcej. Warto rozmawiać, kochać, dawać, starać się i czuć.

"pozbieram wszystkie kawałki, i zbuduję domek z lego.
Jeśli coś pójdzie źle, możemy go zburzyć.
Moje trzy słowa mają dwa znaczenia,

ale tylko jedno teraz mam na myśli:

To wszystko dla Ciebie"