Było... Jak było? Proszę tylko popatrzeć na moje białe trampki. Nie są już takie białe.
Ludzie, zacznijcie się cieszyć życiem, bo pozostawać w czterech ścianach nie ma sensu.
Trzeba wąchać kwiaty, siedzieć na słońcu, jeść śnieg, lepić bałwana, wszystko!
A te smutne dni odkładać gdzieś na bok i wcale ich nie rozpamiętywać.
Od dziś będę tak robić. Obiecuję.
Podnosi mi się Poziom cukru,
A potem wracam Styrana.