wroc

Boże, pogrążam się w tym smutku.  Czasami pasja może zabić. W zasadzie to staram sobie wmówić, że on nadal tu jest, że nadal żyje i gdzieś jeździ swoim motocyklem. Czuję nienwiść do rzeczy martwej, bo w zasadzie gdyby nie ta dwukołowa bestia to by nadal żyl, a z drugiej strony gdyby nie to to nie byłoby tej muzyki, ktora w tym momencie rozrywa mi serce. Przeciez ona jest właśnie o tej pieprzonej diabelskiej maszynie, kochał to, bardzo.  Ale przecież mówił: "

"Mam rozum, serce, pasję, której nie oddam za nic,
 Motocykl mą miłością, lecz nie dam mu się zabić."

I co? Bóg chciał mu coś udowodnić? Że co? Że może jednak zabrać go z tego świata kiedy chce? Czemu?! On miał całe życie przed sobą. Miał tyle marzeń. 

Nawet jeśli odejdę to wciąż będę szczęśliwy,
Bo spełniałem marzenia, do swej ostatniej chwili,
Nawet jeśli odejdę to nie będę się smucić,
Bo pasja była ze mną i grono szczerych ludzi

I mam chora nadzieję, że jesteś tam szczęślwy. Że nadal robisz to co tak bardzo kochasz. Masz tu tyle ludzi, krórzy Cie kochają, opłakują Cie i nie mogą się z tym pogodzić tak jak ja...Brakuje mi wszystkiego, muzyki, tego głosu, śmiechu, którego słuchałam w głośnikach i również się śmiałam. A teraz? Uśmiecham się przez łzy, bo wiem, że nic nowego z Twoich ust już nigdy nie usłyszymy. Ta muzyka leczy. To nie jest pusty i bezsensowny rap jak większość, w tym są uczycia, miłośc, przesłanie. Jak na ulicy widże motocykl to mam jedną wilką kulke w gardle, nie moge nic powiedziec, nie moge oddychać. Głupie? Nie, szcere. To ciekawe jak można tęsknić za osobą, której się nie znało, a tyle wniosła do twojego życia... On jest nieśpiertelny, może nie widzimy go, może ciałem go tutaj nie ma. Ale pasja, dusza i ten cudowny głos i teksty zostały tutaj. Na zawsze. 

Niedługo mi przejdzie i będę sie znowu uśmiechała, ale minie miesiąc i to wróci, zawsze wraca...

http://www.youtube.com/watch?v=Xy4R1HEXfb0&list=UUTA5731bVN2W5IAgKS1yBiQ&index=20