Lubię słuchac deszczu. Czasami, gdy słucham smętnej muzyki i zacznie padać, to wyłączam wszystko, otwieram okno i po prostu słucham.

Może to dziwne, wiem, ale naprawde spróbujcie kiedyś usiąść spokojnie i przysłuchując się odgłosom spadających kropel, zacząć rozmyślać

lub po prostu się wyciszyć i nie myśleć o niczym. Tak najzwyczajniej się zrelaksować. Polecam ; )

Czytając bloga, nie wiem, jak wy, ale ja chciałabym cokolwiek wiedzieć o osobie zamieszczającej wpisy. 

Więc proszę...

Mam na imię... albo nie: tego nie zdradzę. Mam 17 lat i mieszkam w niewielkiej miejscowości

w województwie wielkopolskim. Mam malutką siostrę i starszego brata, który już z nami nie mieszka. Ale o nich na pewno jeszcze 

wspomne..

Jak już napisałam we wstępie, pisze tu, ponieważ mam trochę nieciekawą sytuację w domu już jaaaaaakiś czas i chcę się komuś w końcu wygadać,

podzielić się doświadczeniem itp. No, bo może ktos z Was miał, ma lub będzie przeżywał coś podobnego i nie będzie wiedział jak sobie z tym 

wszystkim poradzić. 

Pewnie pomyślicie, że jestem kolejną zdesperowaną nastolatką, która poprzez internet chce wzbudzić w ludziach litość lub

najzwyczajniej poużalać się nad sobą, pokazać jaka to ja nie jestem poszkodowana przez życie i co przeszłam.

Proszę bardzo - chętnie przyjmę wszelką krytykę z Waszej strony. 

Ale zanim mnie ocenicie, to najpierw przeczytajcie pare moich wpisów. Może wtedy mój obraz w Waszych oczach trochę się rozjaśni...