the last goodbye

przepraszam, że robie to teraz ale kiedy indziej moge już nie dać rady.

zawsze byłyśmy do siebie podobne, to było zapisane w gwiazdach, że jesteśmy jak dwa puzzle. dwie blondynki z ciemnymi oczami. pamiętasz jak często nam mówili, że są tak ciemne, że aż prawie czarne? odbijał się w tych oczach cały mój świat, bo przecież nie pamiętam żadnej innej chwili w życiu dopóki ciebie ze mną nie było.

przepraszam, że tak często mnie nie ma. wybacz mi, że uciekanie z domu...od ciebie mi ...pomaga. 

kiedyś powiedziałam sobie, że popełniłam tylko jeden błąd w życiu ale dzisiaj rano zrozumiałam, że popełniam go znowu. nie wiem czy ja sie upewniam czy to na pewno był bład ale teraz już widze, że nie każdy musi być mądry. 

tak samo jak raka z przerzutami, tak samo zgniecionego serca nie wyleczy się do końca jeśli bierze się za słabe leki. oddałabym każdy ostatni uśmiech, który miałam na twarzy od tych najsmutniejszych na świecie 3 tygodni, żebyś miała chociaż jeden pełen oddech, który tak bardzo chciałabyś złapać. 

bardzo boli mnie serce, takim fizycznym bólem, który nie chce odejść. jak wspominałam o za słabych lekach, które bierzemy na nieszczęścia...to właśnie sobie przypomniałam, że dzisiaj jeszcze zadnego nie wzięłam. wróciłam do domu, wytrzeźwiałam i znowu leże w tym samym miejscu gdzie leżałam, gdy pojawiłaś się ty. mój lek na każde zło. moja druga połowa, która była, jest i będzie jedyną ostoją spokoju i miłości, którą dostawałam zawsze kiedy tylko spojrzałam w te twoje czarne oczy. wiesz... ludzie są źłi. ludzie krzywdzą, opuszczają i nie dzwonią bo nie tęsknią, a miłość szczersza od twojej nigdy mi sie nie przytrafiła. w jakiejś piosence było, że z ludzmi nie wiąże cię nic wiecej niż momenty i chyba ktoś miał racje. ludzie nie są mądrzy, ja nie jestem. ja mam tylko szczęście do tych momentów, bo niektóre bym powtórzyła. każdy z tobą. ciężko mi samej w tym wszystkim.

to podobieństwo między nami jakoś blednie... ja nie potrafie cieszyć się mimo wszystko, tak jak ty to robisz. ledwo wstajesz jak mnie widzisz, wyszły ci wszystkie kości, nosek masz wyschnięty. ja sie ciesze tylko gdy jestem obok ciebie, ty to wiesz. ludzi jest łatwo oszukać, bo wystarczy przywdziać jeden z uśmiechów by myśleli ze wszystko jest dobrze. ja wstaje z ogromną siłą, którą chciałabym ci oddać, mi żadne kości nie wystają i nos mam ciągle mokry. policzki też są rzadko suche. przed momentem mnie wystraszyłaś najbardziej w życiu. nie rób mi tego więcej. to był tylko zły sen, a ja jestem obok. 

przepraszam jeśli kiedykolwiek nie miałam ochoty wyjść na specer kiedy ty ją miałaś. teraz już nie możemy na nie chodzić, a ja bez ciebie nigdy tam nie pójde, bo to jest nasze wspólne miejsce do bycia razem.

nie wiedziałam, że ludzie są bezradni do tego dnia, kiedy wspomniałam pani doktor, że jakoś ciężko oddychasz. 

to wszystko co sie teraz dzieje to początek niczego, codziennie widze to coraz wyraźniej.  wybacz mi, że nie potrafie tu nic wiecej napisać, ale ...jestem na to wszystko za słaba. 

...jedno ci obiecuje, ty wiesz co.