Uparcie wierzę, że życie to podróż. Czasem
pełna wspaniałych przygód i pięknych chwil,
czasem smutnych dni i małych końców świata.
Codziennie podążamy dalej. Nawet wtedy, gdy
wydaje się, że stoimy w miejscu i nic się nie
zmienia, bo nasze życie przepełnia jedynie
rutyna. Są dni, że już w pierwszej chwili, gdy
budzą Cię promyki słońca wpadające przez okno
masz ochotę zdobywać świat, ale bywają też
takie poranki, gdy nie chce się nawet podnosić
powiek, nie mówiąc już o wychodzeniu spod
kołdry, by stawić czoła rzeczywistości.
Wszystko to jest nieuniknione, jednak mimo
wszystko uważam, że warto mieć w życiu
marzenia i jakiś cel, do którego będziemy dążyć.
W przeciwnym wypadku łatwo się pogubić.
Niektórzy twierdzą, że dobra podróż wymaga
dobrego planu. Niestety w życiu nie do końca się
to sprawdza. Nie istnieje realny plan zakładający
100% powodzenia. Do tej pory nauczyłam się, że
nie ma co się zanadto nastawiać, bo życie jest
nieprzewidywalne i zaskakujące, a
rozczarowania potrafią długo boleć. A mimo to
nie można się poddawać. Nawet jeśli droga,
którą podążamy jest kręta i prowadzi pod górę.
Nawet jeśli czasem wszystko wokół wydaje się
bez sensu. Nawet wtedy, gdy mimo ciężkiej
pracy i zaangażowania ponosimy kolejną
porażkę. Warto wierzyć. Warto wierzyć, że
najlepsze dopiero przed nami. Nienawidzę
powiedzenia "chcieć to móc", ale wierzę, że
marzenia się spełniają, jeśli tylko próbujemy. Nie
zawsze od razu. W końcu jak to mówią
"Wszystko w swoim czasie" . Jedyne co trzeba
zrobić to przestać narzekać i uświadomić sobie,
że to nasze życie i to my musimy coś z nim
zrobić. Są chwile gdy jest źle, gdy nic się nie
układa, gdy brak jest chęci i motywacji do
czegokolwiek, ale i one są częścią podróży. Nie
wściekajmy się z powodu potknięć, nie
rezygnujmy przez upadki. W końcu to my
jesteśmy scenarzystami, nawet jeśli często
improwizujemy. Żyjmy tak, by na starość mieć
co wspominać. Przecież któregoś dnia przyjdzie
taki czas, że i nasza podróż się skończy.