He coming.

Cześć!

Zdjęcie z dzisiaj, z biblioteki. Robiła Daria.

Wiem, że miałam wstawić coś lepszego,

ale nie mogłam się doczekać, aż znowu

dodam wpis. To jest jak uzależnienie...

TO JEST 300 WPIS. NIE POWTÓRZYŁAM

ŻADNEGO ZDJĘCIA.

Skowyt wiatru jest coraz głośniejszy.

Zastanawiam się... to za oknem, czy we mnie?

Harmider jaki mam w środku staje się nie do

zniesienia. To jak quiz. Masz czas i wybór.

Niestety, wskazówki zegara tykają coraz

szybciej. Dlaczego? Odpowiedzi, jakich udzielisz

nie da się poprawić. Trzeba tkwić za amboną i mieć

nadzieję, że nowe pytania będą szansą, by dotrzeć

tam, gdzie chciało się za pierwszym razem. To, co

wydaje się być dobre, zazwyczaj jest tylko złudzeniem.

Strzelaj, albo rozważaj. Obva rozwiązania głupie, choć

czasem chodzenie na oślep bardziej się opłaca, a już

na pewno zabiera mniej czasu. Pamiętaj, rób tak, by

uwinąć się przed północą. Sekundę po zaczynasz

wszystko od nowa.

Tęskniliście?

Na koniec mój cytat.

Dobrej nocy!

Oddychaj, jakbyś za chwilę miał się zacząć dusić,

zobacz to, czego nie zdołałeś przez ciągły pośpiech,

kochaj, jakbyś miał komuś oddać serce

i żyj, jakbyś miał jutro umrzeć.