LOTNIK I PTAKI

Kładło słońce plamy liliowe na Nilu...      

                 Człowiek siedział na brzegu, w zmierzch zasłuchany.

Płynęły wolno barki, ciężkie od daktylów.

     Nagle spojrzał w górę i szepnął: "Bociany..."

Słychać było w górze ich klekot i trzepot.  

 I wierzby rzuciły swój włos w obce wody - 

  przeszły cicho kobiety, płaczące pod krępą,

 zapachniały zboża, słowiańskie ogrody...    

  Patrzał, jak się ptaki w długi zygzak łamią,  

    Potem szepnął: "Polska... One lecą do niej..."

 I nagle mu skrzydła wystrzeliły z ramion!      

Frunął!... I zawyło w płonącej Kolonii!         

                            (Anatol Stern)