Psychiczny ból najbardziej boli. Napierdala najbardziej wieczorem. Właśnie wtedy, kiedy zdaję sobię z tego sprawę. Dzień nastepny przychodzi no i znowu coś boli. Znów psychika wysiada. Ludzie dajcie mi spokój i dajcie mi odetchnąć. Mam 17 lat, niedługo wejdę już w dorosłość. Jeszcze tylko niespełne 3 miesiące. Czuję sie na osiemdziesiąt pare. Dwie próby samobójcze. Dobrze, że nie udane. Nie chcę skończyć ze sobą, chce pokazać me wołanie. Bo nie pomoże zapomnienie, chlanie. Chcę mieć życie normalne. Ja poprostu kurwa rady nie daję. Psychiczny bół bardzo cięzko go znosz. Przestańce ból zadawać, wszystkich o to prosze. To jest gorszy ból niż nożem zadany. Chciałabym być kiedyś zrozumiana. Przez Was, Ciebie. Ciągłe wytykanie błędów, mam tego dość. Może ktoś by pomógł zamiast bardziej ranić ? Najgorsze wspomnienie ? To Moja rodzina. A głównie On. Największy skurwiel świata. To jak ja sie czuje strasznie was jebie. Muszę jeszcze pare mięsiecy czekać aby się wyrwać. Zalożyć rodzinę, abym dzieciom życia nie sperdolić. Chcę dawać im tego czego ja nie dostalam nigdy. Wtedy zniknie psychika i męka. Może usmiech sie pojawi pierwszy raz. Może ktoś zrozumie i przestanie głowe mi truć. Albo zwariuję i pójdę sie jebać. I zrozumieją wszyscy, że byłam psychicznie maltretowana. Chce jedno udowodnić, to nie moja wina. Tez mi jest zle ze macie mnie za nikogo. Zrozumcie proszę i przestańce ból mi zadawac, wszystkich o to prosze. Wszystkie plany popsute. Czy tego chciałam ? Nie. Chciałbym być kiedyś zrozumiana.

P.s - Moją inspiracja byłeś właśnie Ty, dziękuję.