... prawie koniec ...

"Bez imienia"

Oto jest chwila bez imienia:

drzwi się wydęły i zgasły.

Nie odróżnisz postaci w cieniach,

w huku jak w ogniu jasnym.

Wtedy krzyk krótki zza ściany;

wtedy w podłogę-skałą

i ciemność płynie jak z rany,

i w łoskot wozu-ciało.

Oto jest chwila bez imienia

wypalona w czasie jak w hymnie.

Nitką krwi jak struną-za wozem

wypisuje na bruku swe imię.

listopad 15 IX 1941r.

Leżysz w przestrzeni

będąc w próżni,

bezwolny jak marionetka

bezwiednie poruszasz ustami;

nic nie mówisz,

chcesz krzyczeć,

ale nie możesz;

błagasz o litość,

ale nikt cię nie słucha;

patrzą na ciebie

i płaczą,

krztuszą się,

zginają wpół

ze śmiechu.

Zamknięty w klatce czasu

czekasz na wyrok

(foto by spooky&tekst by krzysztof kamil baczyński and spooky)