...She's Like The Wind...
Dodano: 17 PAŹDZIERNIKA 2007
W wazonie liście. Zebrane podczas spaceru aleją. Mały bukiecik od Przyjaciela. Kilka liści, które przyniósł mi do szpitala wraz z tymbarkiem i mambą. W pudełeczku po zapałkach z Japonii - drewniana dziesiątka różańca z Częstochowy (podarunek od księdza) oraz żołądź od Przyjaciela. Gdzieś obok modelinowe cuda wykonane przez Cazana - uśmiechnięta biedronka i wężyk ('to grzechotnik! nie mylić z innym wężem').
Taaa...
bo zachciało się powspominać...
Komentarze
mantykora
miłe wspomnienia, chodx nie wiem czemu jakoś tak mnie smutek ogarnął ja czytałam. Zdjęcie tradycyjnie piękne
18/10/2007 11:34:11
muniecabrava
uwielbiam dostawac takie prezenty
i zbierać takie pierdułki
tworzą moja przeszłosć
i zbierać takie pierdułki
tworzą moja przeszłosć
17/10/2007 23:59:59
ayumi
No bo moje karteczki takie jaskrawe są strasznie i tak wyszły.Z reguły kupuję jaśniejsze,nie rażą po oczach ;)...
17/10/2007 22:15:15
ayumi
Takie wspomnienia uświadamiają nam,że mamy przyjaciół,na których możemy liczyć.To piękne.
Nie grypa...a migdałek xD...
Nie grypa...a migdałek xD...
17/10/2007 20:22:29
Użytkownik usunięty
też byłam na spacerze.
ja, kiedy wspominam, płaczę. a nie lubię płakać, więc nie wspominam..
ja, kiedy wspominam, płaczę. a nie lubię płakać, więc nie wspominam..
17/10/2007 19:55:10
niecodzienna
mi jakoś zawsze jesień kojarzy się ze smutkiem...
jakoś nigdy nie moge tego zmienić...
ale liście ładne:)
jakoś nigdy nie moge tego zmienić...
ale liście ładne:)
17/10/2007 18:41:25
rudaisia
Cudo uwielbiam jesien...bo kocham takie zdjecia :)
...eh milo powspominać...
pozdrawiam/.
...eh milo powspominać...
pozdrawiam/.
17/10/2007 17:48:20
ananunu
Zanurzać zanurzać się
w ogrody rudej jesieni
i liście zrywać kolejno
jakby godziny istnienia
Chodzić od drzewa do drzewa
od bólu i znowu do bólu
cichutko krokiem cierpienia
by wiatru nie zbudzić ze snu
I liście zrywać bez żalu
z uśmiechem ciepłym i smutnym
a mały listek ostatni
zostawić komuś i umrzeć
[Edward Stachura - Jesień]
w ogrody rudej jesieni
i liście zrywać kolejno
jakby godziny istnienia
Chodzić od drzewa do drzewa
od bólu i znowu do bólu
cichutko krokiem cierpienia
by wiatru nie zbudzić ze snu
I liście zrywać bez żalu
z uśmiechem ciepłym i smutnym
a mały listek ostatni
zostawić komuś i umrzeć
[Edward Stachura - Jesień]
17/10/2007 17:15:00
Użytkownik spojrzenienocy
wyłączył komentowanie na swoim fotoblogu.
