specially for you

Czeeść maleństwa ;* Jak Wam mija dzień ?Przepraszamy, że notki pojawiają sie tak żadko, ale ja nie mam teraz aż tyle czasu, ale będę wpadać tu i uszczęśliwiać Was, kiedy tylko będę mogła ;* Macie tu notkę, a już wieczorem pojawi sie kolejna :)

JAK MIJA WAM KOŃCÓWKA WAKACJI MIŚKI ? :*

 NUTKA

No i DODAJEMY <3 !!

Chwi­le ulot­ne jak mo­tyl trze­ba łapać i cho­wać w ser­cu, by na zaw­sze po­zos­tały z nami

  Rzeczy­wis­tość znów łza­wi oczy

Ser­ce jest niczym tor­ba podróżna, naj­pierw sta­ramy się je uporządko­wać, poukładać wszys­tkie ele­men­ty, jed­nak na sku­tek ciągłego ot­wiera­nia i grze­bania w nim w pew­nym mo­men­cie sta­je się jas­ne, że to co w nim było już się z pow­ro­tem nie zmieści więc upycha­my, do­cis­ka­my, za­myka­my i marzy­my tyl­ko o pow­ro­cie do do­mu, by wyrzu­cić za­war­tość, wyp­rać, a sa­mo ser­ce scho­wać zam­knięte głębo­ko w szafie. 

 Na­wet biały mo­tyl rzu­ca czar­ny cień. 

  Możesz znudzić się czymś co po­siadasz, ale nig­dy tym, za czym go­nisz nieustannie.

Z cza­sem to co we mnie nie umac­nia się. Z każdym no­wym dniem , osłabia się wszys­tko co jest we mnie dobre. 

 Pa­miętasz nasze pier­wsze spot­ka­nie?? Pa­miętasz jak pot­ra­filiśmy godzi­nami pat­rzeć so­bie w oczy?? Jak biega­liśmy wte­dy jak dzieci i rzu­caliśmy się trawą, bo by­liśmy naj­bar­dziej szczęśli­wymi ludźmi na świecie?? Jak pot­ra­filiśmy prze­gadać całe no­ce przez te­lefon, ja­kie wszys­tko wte­dy było łat­we i piękne...
A czy pa­miętasz jak, gdy tyl­ko się widzieliśmy to pier­wsze co było to og­romna ra­dość, że znów się możemy się zo­baczyć??
To jak obiecałeś mi, iż nig­dy mnie nie skrzyw­dzisz i nie poz­wo­lisz bym kiedy­kol­wiek płakała z Two­jego po­wodu...
Ja te­go NIG­DY nie za­pomnę... To był krótki, ale naj­piękniej­szy ok­res w moim życiu..
Wróć jeszcze...

  Chodzi raczej o to by zag­rać, niż wygrać.

Dys­tans do siebie, skra­ca drogę do innych. 

 Ja kocham Ciebie - Ty kochasz Go - On kocha Ją - Ona kocha ... 

 Iro­nia lo­su ko­biety, która chcąc za­pom­nieć o przeszłości, roz­dra­puje wspomnienia. 

Nie mam pa­mięci do twarzy, czy naz­wisk. Tym bar­dziej obojętnych mi ludzi. 

 Mówisz, że ja­kaś piosen­ka Ci się nie po­doba a po kil­ku przesłucha­niach jest dla Ciebie niesa­mowi­cie ważna i kroczysz z Nią przez całe życie. 

Co z te­go, że będziemy pat­rzeć na świat przez różowe okulary, sko­ro często by­wa tak, że różowe są tyl­ko op­rawki, a szkła nies­te­ty ... czar­ne . 

 Dziękuję życiu za to że tak często ko­pało mnie w tyłek, te­raz kiedy upa­dam, nie czuję bólu tyl­ko szyb­ko wstaję, by jeszcze szyb­ciej biec do przodu! 

W każdym bez­sensie jest uk­ry­ty sens.. 

 Przesłanie. Tworze­nie głośnych ptaków w obo­wiązującej kon­wen­cji umow­nej ciszy. 

Idź na całość, al­bo wra­caj do do­mu. W życiu trze­ba ryzykować. 

 Nic nie odmładza tak jak miłość

 Kłam­stwo długo może uno­sić się na fa­li naiw­ności, ale wys­tar­czy je­den mail, jed­no słowo i praw­da jak tsu­nami wcześniej czy później ob­naży wszystko. 

 Trud­niej dziś o sa­mego siebie i o własną drogę, gdyż niemało naokoło ciosa­nych murów i wznoszo­nych częściej, ot­wiera­nych se­lek­tywnie, ciężkich bram. Po­zamy­kanych i wy­tyczo­nych przejść. 

Ból jest treścią człowieka. 

~Klaudia