Ten moment, kiedy wiesz, że tego chcesz. Kiedy wszystkie myśli o przytulaniu, pocałunkach i bliskości mogą stać się czymś rzeczywistym. Myśli oparte na wspomnieniach i planach. Może nierealnych, ale jednak.. To silniejsze od was obojga - oboje wiecie ile zmian zaszło w was od czasu ostatnich emocji. Czas pustki i rozstania wiele w was zburzył, może zaburzył. Żyjecie wśród innych ludzi, inaczej korzystacie z życia niż wcześniej - razem. Teraz wiesz, że życie obok tej osoby jest niemożliwe. Tyle razy próbowaliście rozmawiać - na marne. Zadawając sobie często pytanie: co się stało, dlaczego, można było odczuć Twoje zwątpienie, w siebie, albo w drugą osobę. Dziś wiesz, że dokładnie tego zaufania i tej znajomości Ci właśnie brakuje. Może nie często tęsknisz, wspominasz, ale pamiętasz. Wiesz, dlaczego właśnie tak, a nie inaczej. I to jest w was najlepsze.

Cieszycie się sobą, każdym gestem, sekundą, oddechem. Krótko. Na pożegnanie dostajesz buziaka w skroń. Nie wiesz, czy to ten ostatni, czy może jeszcze nadarzy się okazja, by to powtórzyć. Może wykorzystałeś tę chwilę zbyt pazernie, ale nie żałujesz. Przecież tego i tak nie ma i nie będzie. Osiągasz chwilową harmonię, poczułeś się tak bardzo potrzebny na moment. Uśmiechasz się. Starczy. Przecież wiesz, że to było szczere, tak bardzo naturalne. To siedzi gdzieś w was, głęboko. Niech żyje, swoim życiem, waszym. Będzie co ma być. Uśmiechasz się.

Dobranoc.

~M.