Kurwa.

Kurwa.

Tak strasznie się boję, że nie dam rady bez Niej. Że całkiem oszaleje, że zwarjuję wśród tego społeczeństwa, że polegne, że przestanę myśleć.

Tak kurewsko nie wyobrażam sobie jak mam żyć.

Całe życie obok, całe życie tylko ona zawsze przy mnie.

Chcę żeby była najszczęśliwsza z B w Norwegi, chcę żeby odcięła się od przeszłości, od tego co tutaj jest i było.

Chcę żeby mogła cieszyć się wszystkim nie martwiąc się już o to co działo się tu.

Tak bardzo bardzo mi jej będzie brakowało..

czuje jakbym miała postawić krok na bardzo cienkim lodzie, z całkowitą niepewnością czy nie zawali się i zniknę pod taflą.

trzymaj mnie dalej u góry, nawet na odległość.

zdj sprzed 2-3 lat. Kielcka rewolucja wspólnego idiotyzmu