Ishiro

możecie mnie powiesić za jaja, ale poważnie, nie pamiętam, co napisałem mu na tej poręczy. tak, to miało być łóżko. taki bajer, dla lekomana jak znalazł. dodaje grozy, czy napięcia, czy czego tam chcecie. ja osobiście ten rysunek lubię. nawet bardzo. ale nigdy go nie doceniałem za bardzo. ludzie dorastają. uczą się rysować lepiej i znaczniej. 

tak, "znaczniej" ma nowe znaczenie, jako stopień wyższy od "znacznie". ale żeby to się udało, drogie dzieci, musi mieć to sens.  

a w moim życiu wszystko ma sens mocno nadszarpnięty. weźmy na przykład moje relacje z rodzicami. nie pamiętam czasów, w których to bez lęku rozmawiałem z ojcem, dla własnej przyjemności. nasze charaktery zawsze się ścierały. a teraz? wyjechał, zostawił mi pracę. lepiej by być nie mogło. jest ze mnie dumny, a ja się cieszę. jak cholera. poważnie. może teraz ta notka nie wygląda superrefleksyjnie i nie porusza narodów. ale.. pod tym względem czuję się świetnie. i to nawet logicznie, bo zrobiłem coś dla firmy, której nienawidziłem -> jestem kochany. dać coś od siebie i wziąć. to niby było oczywiste. ba, w końcu każda rodzina tak prosperuje. prawda? 

nie martwcie się. 

a co ze studiami? hah, nurtuje mnie to samo pytanie. jestem ułomem na ułomnym kierunku wśród ułomów, które łudzą się, że są kimś. i co w tym złego? ja się nie łudzę. brnę dalej w muł, który ponoć jest nieprzyszłościowy, ale liczę na szczęście. ale to wiąże się z punktem pierwszym. moja przyszłość to jeden wielki krwawy znak zapytania. a wolę się z tego śmiać. czy to już ten etap, który pokazuje, jak niewiele mnie już obchodzi? 

wiadomość z ostatniej chwili - mam stalkera! taaak, coś niesamowitego. gdyby tylko tatuś się o tym dowiedział.. dostałbym ostrą reprymendę, że przyciągnąłem do siebie psychola. nieważne. najwyżej naślę na nią Wade'a Wilsona. zamówi hawajską ("sweet and salty!" - kto widział "Deadpoola", ten wie), zesra się do ogródka zen i zrobi durne foty. 

(małe marvelowskie obseszyn)

zmieniam się. kurwa, zmieniam. mam nadzieję, że na lepsze. mniej we mnie depresji. więcej motywacji, by być jeszcze większym dupkiem. pożegnajmy się z przeszłością. dmuchnijmy na nią. niech się pierdoli. bajbaj. gud baj maj lof gud baj ~ k 

.. wierzysz w to? naprawdę? że ta chora deprecha, co wygląda jak siedem nieszczęść wychodzi na prostą? 

huh. to miło. dzięki!

no to nara! nie wiem, czy pojawi się kolejny wpis.. zobaczymy, czy będę pamiętał o istnieniu tej strony. papatki, tak, czy inaczej.