"To ten czas kiedy jest tak źle , że sobie płaczę no i zawsze tak jest i zawsze tak samo ściska w gardle i zawsze jest ten sam powód i zawsze ta sama bezradność, to samo rozczarowanie . Zawsze to samo nic się nie zmienia , ciągły ból , te okropne wspomnienia , zawsze dookoła cisza i spokój jak zawsze tylko ja i głuchy pokój , zawsze identyczna ciemność wręcz nicość , zawsze to samo ściskanie poduszki kiedy to ból wyrywa się spod koszulki i trzymam ten ból tak silnie , tak trwale lecz powoli czuje , że się poddaje"

Człowiek uczy się na błędach, własnych lub cudzych. Nie chcę już ich popełniać, a jednak musi.

Więc nie oczekuj więcej, oszaleć można przez presję...

Daj powód dla którego mamy wciąż patrzeć w słońce, gdy oślepieni blaskiem ślepą idą za końcem.

Coś nam każe zmieniać miejsce, opuszczać jedno, witać drugie, czuć więcej.

Podobno ludzie wracają, gdy kończą im się miejsca, w które mogli uciec...

Wiem o wielu błędach i żałuje dziś mocno, że życie to nie Word i nie podkreśla na bieżąco ich.

Ja to zdobędę, za wszelką cenę dojdę do celu i wszystko odmienię. Jestem pewien i dzisiaj już dobrze wiem żeby spełniać swoje sny muszę trzymać ster.

Miałem kiepski dzień, lepiej do mnie nie podchodź, poznaje smak życia i jest raczej gorzko.

Muszę pozdrowić teraz wszystkie te poprzednie, nim powiem, że nie dorastacie do pięt jej.

To nie klęska przegrać jedną z bitew, klęska to przestać walczyć i przegrać całe życie.

Układanka zalet i wad, chcę temu sprostać, to ostatnia prosta ja muszę się wydostać.

Ziomuś, weź zatrzymaj się na moment, popatrz w tamtą stronę gdzie nomen omen wszystko jest znajome.

Sami mówimy o sobie choć nie ma o czym gadać o szczyt walczysz latami w pół dnia z niego spadasz w dół.

Zobaczysz mnie wtedy gdziekolwiek nie spojrzysz. Usłyszysz mnie nawet jak nie będziesz słuchać. Czegokolwiek nie dotkniesz, to jakbyś mnie poczuła, to nie jest takie proste zapominać o ludziach.

 Wiesz o czym mówię, cenię bezpośredniość, nie chce tych w cenie paru drinków netto i takich co godzinę wcześniej muszą kłaść maski, wybierać stanik, dobierać ciuchy do koloru aury.

Ciebie tam nie ma i nie będziesz się uśmiechać już do mnie i te myśli sprawiają, że mi się nie chce żyć, bo myślę ciągle przebyliśmy tyle serpentyn we dwoje wyłącznie po to, żeby ujrzeć koniec na kolejnej z nich? 

Każdy coś w życiu ukradł, jak nie ręce to myśli wędrowały po półkach. Zawsze od jutra zmieniamy się na codzień, z tych postanowień chuj, prysły plany za rogiem.

Między nami nie ma nic. A to, czego dotykamy - o tym nie wie nikt. Pomiędzy ustami przebiega cienka nić. Nie jesteśmy potrzebni sobie by żyć.

 Każdy sobie słodzi, frajerzy kłamią ci mówiąc, że porażka w grę nie wchodzi. Oni nie znają słowa pokora to trzeba przyznać. Szkoda, że w ich słownikach brak też słowa charyzma.

Bezsensowne kłótnie na idiotyczny temat.

Chcę ją ściskać i trzymać w objęciach, bo żyjąc by umrzeć, chcę umierać ze szczęścia.

Warto było spierdolić tyle jedną chwilą?

Pochyliła głowę i przycisnęła usta do jego ucha. Mój szepnęła. To jedno kr&o