ny ny nyc

Drogi fotoblogasiu,

piszę do Ciebie, bo podobno moje życie kończy się na Tobie i na fejsbuku. Piszę do Ciebie bo ponoć wylewam tu swoje wszystkie smutki i żale. Piszę, bo nikt mnie nie lubi, kumple mojego chłopaka (o boziu, mam chłopaka!) mnie nie znoszą, bo cały świat mnie nie lubi, jestem fałszywa i dwulicowa, zostałeś mi tylko Ty i jest mi tak smutaśno...

Dobra, dość tego pieprzenia. Jeśli Ty, przeciętny czytelniku wnioskujesz moje życie po tym, co tu piszę, to bardzo się mylisz, tak bardzo, że jest to aż śmieszne. Jeśli uważasz, że jesteś znawcą mojego życia i wiesz o mnie więcej niż ja, to Ci mogę powiedzieć, że tak naprawdę nie wiesz nic, jeśli patrzysz na to, jak się zachowuję. Jeśli masz zamiar mi wytykać, to pocałuj mnie w tyłek, tam jest Twoje miejsce. Nigdy nie będę Twoją koleżanką, jeśli choć raz nazwiesz mnie fałszywą. Jeśli uważasz mnie za głupią blondynkę, to Twoja sprawa, ale w tym momencie nie zasługujesz na poznanie mnie dokładniej.

Najprościej komuś wytknąć wady, które ma się samemu. Lubię hipokrytów. Są tak śmieszni i żałośni i powtarzają swoje chore teorie każdemu, kto im się pod ręce nawinie. No bo w końcu mówią o sobie.

Dobra, idę poprzeglądać się w lustrze, pookłamywać ludzi i powyłudzać od nich pieniądze. Uważaj, bo to możesz być Ty, a jeśli będziesz kiedykolwiek miał z tym problem, napisz na priv, podam Ci gg i nr tel pewnej osoby która ma z tym największy problem. :)

Nie dokazuj, niunia, nie dokazuj, nikt nie będzie mną rządził poza moją mamą :)