< 82 >

Kiedy Go zobaczyłam,

wszystko we mnie drgnęło.

Wyglądał bosko!
Miał uśmiech, który powala.

Co ja na to poradzę,

że jestem taka czuła na uśmiechy?

A poza tym był jakiś wyższy,

włosy miał krótko obcięte,

a w oczach,

w tych ciemnych oczach miał iskierki

i wyraźne zainteresowanie mną.

Nie wiem, jak to jest,

ale właśnie w oczach je widać

najlepiej, najmocniej, najskuteczniej.

Wyglądał doskonale.

O czym ja myślałam?

Chodziliśmy i gadaliśmy.

Pogłaskał mnie po ręce.

To było takie niewinne dotknięcie.

Uśmiechnęłam się w myśli.

Postanowiłam pozostawić sprawy

własnemu biegowi.

Jeśli coś ma być,

to będzie.

Szłam obok niego

i byłam szczęśliwa.

Pierwszy raz od nie wiem jak dawna

poczułam się naprawdę szczęśliwa.

Szkoda, że musiałam ten 'wiersz' nieco przerobić, bo cały się nie zmieścił :(

http://pisze-do-ciebie.bloog.pl