Podobno jest tak, że gdy coś stracimy

to to decenimy. Niestety WSZYSTKO z pewnego

punktu widzenia niekiedy wydaje sie byc gównem

a nie prawda. Strata (zwłaszcza czegos [rzeczy]

z inną sytuacja sie jeszcze nie spotkalam) bywa

oczyszczająca (zeby nie nazwac wyzwolencza).

Gdy tracimy przedmioty ktore wydawaly nam sie konieczne

do życia i widzimy, że wcale nie tęsknimy za nimi powstaje

pytanie czy aby napewno byly takie fantastyczne.

Kurcze. Są święta, wszscy mam w domu kołdre prawda?

Chociaz w gruncie rzeczy nie jest niezbędna.

Nie znam osoby ktora nie ma pod czym spać, czy to w domu

dziecka czy w ośrodku czy u mnie w bloku. A jednak!

Napewno jest gdzieś ktoś kto marznie w ciemności wiec moze jednak

bardziej optymistycznie bylo by cieszyc sie z okrycia a nie nazekac

ze w domu są tylko 2 telewizory.