trzydzieści jeden.

Wiesz co teraz czuję.?

Pustkę..

Ona ogarnia mnie całkowicie, głupie wspomnienia wracają.

Czemu byłam taka głupia i zmarnowałam tą szansę.?

Wystarczyło powiedzieć: "Chcę".

Lecz oczywiście potrafiłam tylko wypowiedzieć: "Nie jestem na to gotowa, boję się".

Czar prysł..

Niestety dopiero niektóre rzeczy rozumiemy po czasie..

Kiedy zaczęłam się z Nim spotykać znowu, nadal panował ten sam urok.

Ale.. w pewnym momencie to się skończyło.

Nie pozostało już nic.

Tylko całkowita pustka..

Tak niewiele czasu minęło, a ja nadal myślę, że to wszystko wydarzyło się wczoraj.

Staram się zapomnieć, udaję przed każdym, że jest ok, że jestem szczęśliwa..

Ale to same kłamstwa. Nic nie jest dobrze.

Tak chciałabym wykrzyczeć całemu światu co czuję..

Lecz obietnica którą złożyłam jest mi za droga by ją złamać.

Mógłbyś się jednak czasem do mnie odezwać..

Zapytać co u mnie..

To tylko parę słów, prostych słów..

Może to i lepiej, że nie wiesz co czuję.

To ułatwia wszystko Tobie.. tylko Tobie.

Mnie pozostał ból i żal..

Modlę się tylko o to, aby wszystko było dobrze.