Harrachov

Co by tu napisać...

Jest ostatnio dosyć zmiennie.

Raz jest bardzo fajnie, że chce się żyć, a zaraz później robi się chujowo na całej linii.

Są plany, a nagle ich nie ma.

Nie mogą być wykonane, a zostaje tylko kompletnie zmarnowany czas, po przez ich zjebanie się.

Można roztrząsać to co było, czego się nie zrobiło, a co można było zrobić.

Chyba jednak nie warto.

Trzeba iść na przód, nie oglądając się za siebie.

Bawić się, bawić teraźniejszością, a za razem uważać by nie wpaść w jakąś otchłań błędów.

Na razie tylko szkoła, szkoła, szkoła... 

Dzisiejszy wypad do Czech minimalnie uratował kompletne zjebanie weekendu.

Zobaczymy co przyniesie nowy dzień. 

Patrzę w oczy oprawców, czuję pętlę na szyi 

Jak skończy się noc umrę czy przeżyję? 

Dla nich jestem nikim gdy mnie mają w garści 

Muszę walczyć do końca, dopóki sił wystarczy